وقتی بچه بودم معمولا مامانم خاگینه رو با دوشاب درست میکرد،نمیدونم من و داداشم به اقتضای سنمون بود که واسه همه چی ایراد بگیریم،یا اینکه انقدر خاگینه با دوشاب خورده بودیم اصلا دوست نداشتیم و همیشه به مامانم غر میزدیم که نمیخورم.مامان بیچارم هم وقتی غر زدنهای ما رو دید دیگه خاگینه رو با شیره شکر درست میکرد.
فکر کنم یه ده،پانزده سالی شد که خاگینه با دوشاب نخوردیم.اما یه روز نمیدونم چه طور شد که هوس کردم خاگینه رو با دوشاب درست کنم. وقتی مامان اومد و خاگینه رو دید خیلی تعجب کرد.وقتی خاگینه رو خوردم هزار بار خودم رو سرزنش کردم که چرا این طعم بی نظیر رو دوست نداشتم.
حالا دیگه اگه تو خونه دوشاب نداشته باشیم خاگینه رو با شیره شکر درست میکنم.
شما هم امتحان کنید حتما خوشتون میاد مخصوصا که این خاگینه با پودر گل محمدی درست میشه و عطر و طعم بی نظیری داره.